Betoverende ontlijving van internetporno
In De Oogst van januari 2014 stond een mooi artikel over het boek van Ad Verbrugge ‘Staat van verwarring, het offer van de liefde’. In het artikel gaat het over de betoverende verleidelijkheid van ontlijving. En Youtube, internetporno en de tv spelen daarin een rol.
Verbrugge ziet in de maatschappij dat er steeds meer individualisme is. Bij dance-evenementen bijvoorbeeld gaat ieder voor zijn eigen genot. Een verschil tussen mannen en vrouwen is er in het dansen bijvoorbeeld niet meer te zien. Doordat we steeds meer een ‘onverschillige gedaante’aannemen is de seks eigenlijk nog het enige waarin mannen en vrouwen hun eigen identiteit kunnen laten zien.
Sinds de seksuele revolutie is de mens een lege identiteit geworden die nergens op vast te pinnen is, ook niet op het lichaam terwijl het zich daar nu juist wel weer sterk op richt.
Mensen brengen steeds meer tijd door in de virtuele werkelijkheid van games en YouTube-flmpjes. Die virtuele consumptiecultuur weerhoudt ons om gezonde gemeenschappen te vormen, zo maakt filosoof Ad Verbrugge ons duidelijk.
Het woord internetporno wordt in het artikel weinig gebruikt. Maar vanuit onze praktijk voor hulp bij seksverslaving kunnen we de link goed leggen. We herkennen dit citaat bijvoorbeeld:
Het bevrijdt ons van de beperkingen, inspanningen en moeite die de lijfelijkheid van het aardse bestaan van de mens met zich meebrengt.
Moeiteloos kunnen we ons mee laten voeren door een stroom van beelden die dag en nacht voorbijkomen. Via televisie en computerscherm kunnen we zonder noemenswaardige inspanning prachtige, ingrijpende, gruwelijke of amusante indrukken opdoen van overal ter wereld.’
Het klinkt aangenaam, maar in de praktijk wordt het al snel een vlucht uit je eigen gevoel en leefwereld. Aangenaam verdoofd laat je je meevoeren op die stroom van ‘onbestemde sentimenten en indrukken die zich vanzelf opdringt’. Die verdovende en verslavende werking van de virtuele wereld speelt waarschijnlijk nog sterker bij internetporno.